Even om bij stil te staan. 

In onze moderne tijd, zijn er steeds meer mensen die ervoor kiezen, om duurzaam te leven. Deze mensen vinden het een leukere en meer intense manier van leven. Het maakt minder afhankelijk van energie en geeft veel mensen ook nog eens een bevrijdend gevoel. Ik kan daar inmiddels ook zelf over meepraten, aangezien ik uit eigen ervaring spreek en merk dat het zo werkt. Het geeft een heel goed gevoel.

Bovendien, en dat is ook zeer prettig, je merkt dat je energierekening daalt. Het mes snijdt dus aan twee kanten, je merkt het in je portemonnee en het geeft een gevoel van “zelf de touwtjes in handen hebben” t.a.v. je vaste lasten en je manier van leven.

Wat moet ik doen om duurzaam te gaan leven?

In de eerste plaats, je hoeft niets aan te schaffen! (Maar ….. wel afschaffen, maar daar kom ik later op terug) Het is bovendien ook simpel om te veranderen en last but not least, het is goed voor het milieu. Is het moeilijk? Nee, want we hebben het voorheen namelijk al eeuwen lang op die manier gedaan.

Wat is er dan veranderd?
We gaan even een stukje terug in onze geschiedenis De jaren 50
Sinds de jaren 50 zijn we anders gaan wonen en leven. Met anders bedoel ik, we zijn mechanischer gaan wonen. Er zijn steeds meer machines in ons huis gekomen zoals b.v. koelkasten, drogers, mixers, blenders etc. Het mocht allemaal niet meer met de hand. En Amerika was daarbij een groot voorbeeld. En…..aanschaf werd gestimuleerd vanuit de gemeentes, want dat was weer goed voor de verkoop van energie. Het credo was het hele huishouden moest mechanisch, niets mocht meer met de hand!

Jaren 70
We zien een kaart van Nederland. De camera staat op de kaart gericht en zoomt langzaam uit. Wat zien we dan? De aardbol als een brandende kaars, een kaars die opbrandt. Dit filmpje was het eerste Postbus 51 spotje over energie. De boodschap was duidelijk: We moeten zuiniger omgaan met de grondstoffen van onze aarde.
De oliecrisis en de club van Rome, zijn begin jaren 70 de aanjagers van een bewuster gebruik omtrent energie. De overheid, verantwoordelijk voor de Postbus 51 campagnes, gaat daarin mee. Op het ministerie van Economische Zaken wordt in 1974 voor het eerst een Energienota opgesteld. Uit dat jaar komt ook het spotje met de wereldbol als kaars.

Op het ministerie van Economische Zaken, begint Stan Dessens zijn loopbaan als ambtenaar, hij kan het zich nog heel goed herinneren. ” Het moest allemaal zuiniger, efficiënter, dat was het credo, en dat is een constante gebleven, ook in het beleid van de jaren ’80 en ’90.”

In het televisie archief zijn dan ook een hele reeks Postbus 51 spotjes te vinden, met allerlei tips over hoe te besparen. Bijvoorbeeld om ’s avonds de gordijnen te sluiten. En een niet regelmatig gereinigde brander en een vuile cv ketel kosten geld! Euhh….energie.

Het heden
Maar helaas …nu 50 jaar later, kunnen we gerust zeggen dat deze spotjes niet helpen. De techniek denderde maar door de afgelopen jaren, en ons leven ging zich alleen maar meer mechaniseren. We worden overspoeld door allerlei apparaten. We lijken ons niet te realiseren, dat we enkel nog op knopjes drukken. Van ‘s ochtends bij het opstaan tot ‘s avonds bij het naar bed gaan. (je zou eens per dag kunnen noteren, hoe vaak je op een knopje drukt!) Elke keer dat er op een knopje wordt gedrukt, loopt de energiemeter. We doen veel dingen niet meer bewust, maar ervaren wel het gevoel dat de tijd veel sneller gaat.

Dus aan de ene kant biedt de wereld om ons heen allerlei verleidingen aan, in de vorm van luxe en gemak. En aan de andere kant is daar het duidelijk dringende verzoek, om zuiniger om te gaan met onze energie. Dus een oproep naar ons eigen normbesef en verantwoordelijkheid, tegenover die verleidelijke “snoepwinkel”.

Normbesef tegenover verleiding
Reclamefolders en reclames op tv moedigen ons alleen maar aan. Kopen, kopen, kopen!

Maar het kan echt wel anders. Als je namelijk anders leert kijken naar je eigen leven en huishouden, zie je dat je én goed kunt zijn voor onze aarde én goed kunt zijn voor je eigen portemonnee.

Ik wil je graag vertellen hoe ik dat heb gedaan.
In ons huis stonden op een gegeven moment heel veel spullen. Spullen die ik had verzameld, over een periode van jaren. Op een zeker moment begonnen we op te ruimen. Enkel de echt functionele spullen hebben we gehouden, dat was een lastig proces. Het ging dan ook met vallen en opstaan. Het kost tijd om je los te maken van allerlei (persoonlijke) spullen.

Dus ook veel apparaten gingen de deur uit . Hierdoor werd ons leven anders, namelijk bewuster. Voor mij betekende het uiteindelijk dat ik ons huishouden ging zien als een onderneming, een duurzame onderneming.

Ik ontdekte namelijk al snel dat ik door deze manier van leven, geld terug kon verdienen. Een heel ander prettig gevolg is dat deze manier van leven een goed gevoel geeft. Een goed gevoel t.a.v. je eigen vrijheid. Je bent niet meer afhankelijk van elektrische apparaten. Geen stress meer bij het lezen van gebruiksaanwijzingen, geen gedoe meer met het zoeken naar een plek voor al die apparaten, geen impulsieve aankopen meer en geen extra onderhoudskosten.

Maar het aller allerbelangrijkste voor mij is toch dat ik mijn voetdruk hier op aarde achterlaat. Een voetdruk die steeds groener wordt. Mijn ecologische voetafdruk! En dat geeft een fantastisch goed gevoelTot slot, als je je eigen huishouden onder de loep durft te nemen en wilt gaan zien als een duurzame onderneming, wordt je kritischer. Bovendien zal je meer geld overhouden en je gaat leven op een andere manier. En als meer mensen hun leefpatroon op deze manier aan gaan passen, kunnen we veel problemen die we nu met onze aarde hebben, oplossen.